Bloggers over Amerika Kiest: Gun control

Amerika houdt de adem in. Wordt het Hillary of Trump? Op 8 november weten we het. Pauw besteedt de komende maanden volop aandacht aan de Amerikaanse verkiezingen. In de uitzendingen, maar ook op de site. Hier zullen een aantal Nederlanders die in de VS zijn voor ons bloggen, vloggen en fotograferen. Het gaat om Nederlanders die in de VS wonen of Nederlanders die daar zijn om campagne te voeren. Van L.A. tot New York. Van Chicago tot Alabama en Montana. Wat maken ze mee in hun staat en hun straat? Elke werkdag plaatsen we een nieuwe blog.

Overal waar ik was de afgelopen week, werd gesproken over Tulsa en Charlotte. Eigenlijk lijkt het alsof de verkiezingen heel even stilliggen. Trump en Clinton hebben beiden ‘getweet’ dat ze het afschuwelijk vinden en dat het schieten door politie op onschuldige zwarte Amerikanen moet stoppen. De enige reactie die je kunt geven op deze gruweldaden. Het nieuws verslaat de hele dag de protesten en herhaalt de afschuwelijke beelden van de ongewapende Terence Crutcher die op vrijdag 16 september werd doodgeschoten door een agent in Tulsa. Het hele land wacht af wanneer Obama iets zal zeggen en hoe de presidentskandidaten dit zullen verwerken in hun campagne, want het gaat hier over racisme maar ook over gun-control en iedere Amerikaan heeft een mening over wapens.  

Het recht om een wapen te dragen is net zo ingebakken in de cultuur als het kapitalisme. In 1789, toen veel Europeanen zich hier als boer vestigden, een stuk land bemachtigden en daaromheen langzamerhand nederzettingen stichtten, leek het wel een goed idee om een geweer te mogen dragen. Die lastige inheemse bevolking die hun land niet op wilde geven of terug wilde, daar moest je je toch tegen kunnen beschermen. Het tweede amendement aan de grondwet luidt dan ook: [Het recht om] een goed geregelde militie [te vormen], noodzakelijk voor de veiligheid van een vrije staat, het recht van de mensen om wapens te houden en te dragen zal niet overtreden worden. Inmiddels meer dan 225 jaar later, gaat het leven er hier iets anders aan toe. 

Voordat ik in Amerika woonde, had ik nog nooit een pistool gezien behalve op tv. Ik viel met mijn neus in de boter door in Chicago te gaan wonen, waar elke drie uur iemand wordt neergeschoten en in 2015 meer dan 500 mensen zijn vermoord. Het duurde dan ook niet lang voor ik een wapen zag toen ik gezellig mijn hond uitliet achter ons appartement en een auto langs reed, rondzwaaiend met een pistool uit het raam. Welkom in Chicago!

Omdat het wapenbezit nogal uit de hand is gelopen, is het een heet hangijzer, republikeinen zijn over het algemeen voor het bezit van wapens, democraten voor het inperken van bezit. Trump zal alles doen om het tweede amendement te behouden, weg met de wapenvrije zones (waaronder scholen), en is voor meer ‘stoppen en fouilleren’. Het laatste wordt door velen gezien als racistisch omdat over het algemeen niet-blanken worden aangehouden en als tegenstrijdig met zijn woorden: “Iedereen heeft het recht op een wapen.” Trump dreigt: “Clinton zal jullie je wapens afnemen”. Clinton is inderdaad voor het controleren van wapenbezit, uitgebreid antecedentenonderzoek, het sluiten van mazen in de wet om een wapen te bemachtigen en het verantwoordelijk stellen van de wapenindustrie in de Verenigde Staten. Veel republikeinen vinden dat een aantasting van het tweede amendement.

Hoewel mijn vriendenkring voor 95% uit democraten bestaat, zijn de meningen over wapens verdeeld. Velen zijn tegen wapens, sommigen zijn voor wapens, een paar heeft zelfs wapens. Als ik vraag hoe we wapenbezit aan banden kunnen leggen, kan niemand echt een eenduidig antwoord geven. De één begint over gangs en jongeren die al wapens hebben en hoe we die moeten afnemen, de ander heeft het over de impact van de wapenindustrie op de economie en het gevaar voor verhoogde criminaliteit door illegale wapenhandel en een derde zegt dat je het per staat zou moeten bekijken omdat je bijvoorbeeld New York niet kunt vergelijken met Montana. Het enige wat mij duidelijk wordt is dat het een enorm complex vraagstuk is. Als Nederlander denk ik, “Verbied gewoon alle wapens, en haal de komende 5 jaar alle wapens terug die in omloop zijn.” Maar hoe langer ik hier woon, des te meer ben ik me bewust van het feit dat we Amerika niet kunnen vergelijken met Nederland. Omdat het land 215 maal zo groot is als Nederland, omdat we een volledig andere geschiedenis hebben, omdat we een andere cultuur hebben, een ander kiesstelsel. En één ding is zeker: Amerika is nog lang niet klaar om z’n wapens op te geven.