Arjan van Essen leidde jarenlang een dubbelleven. Vader, docent, SGP-voorzitter en bestuurder van een stichting, maar ook gokverslaafde. In twintig jaar tijd verspeelde hij honderdduizenden euro’s. Na een heftige tijd in een afkickkliniek kreeg hij de kans om opnieuw het onderwijs in te gaan. Dat ging jarenlang goed, totdat hij met het plan kwam om zijn verhaal in het theater te vertellen. De reformatorische school waar hij werkzaam was, ontsloeg hem. Niet vanwege zijn verleden, maar vanuit de overtuiging dat het theater iets slechts is.